De Vogelzang, een site met een oppervlakte van bijna 25 ha, bevindt zich op de linkeroever van de Zennevallei en is een typisch voorbeeld van een Brabants landschap met vochtige valleibodems. De site behoort tot het Pajottenland, een landbouwstreek met nog enkele leemakkers, beweide graslanden en hooilanden, van relatief droog naar relatief vochtig, beboste en natte ruigten langsheen de Vogelzangbeek, met een gegraven poel waarlangs een moerasvegetatie zich heeft ontwikkeld. Ook heel wat kleinschalige landschapselementen zijn nog aanwezig: gemengde heggen, houtkanten, sloten, grachten in de weilanden met Sleedoorn en bramenmassieven, meidoornhagen, hoogstamboomgaarden, …
Vooral opvallend zijn de prachtig bewaarde knotwilgenrijen in de “Mijlemeers”, die ongetwijfeld tot de best bewaarde en mooiste van het hele Brussels Hoofdstedelijk Gewest moeten gerekend worden. Het is het broed- en leefgebied van de Steenuil. Het voortbestaan van deze soort is gebonden aan het behoud van dit kleinschalig landschap. De Vogelzangbeek vervolgt naar de Zenne toe, met verscholen relicten van wilgenstruweel en rietland. Deze landschapsdiversiteit wordt vertaald door een grote variëteit van biotopen, die aan de basis lag van de bescherming van de Vogelzang in 1998.
